01-11-2021

Herfstvakantie met ons huisje op wielen oktober 2021... Momenten van bezinning en inzicht druppelen langzaam binnen. Herfst staat voor loslaten en tijdens onze rit vanuit Kropswolde richting Italie voel ik ook de voordelen van laat vakantie hebben.

De bergtoppen met hier en daar wat sneeuw, de lange en donkere tunnels, een warm herftst zonnetje, steile hellingen en "ome Jan tandenpoetsen" ( zo noemde wij vroegen de enorme watervallen, geen idee waarom) geven een adrenaline kick, ik wordt er nerveus van en krijg het soms wat benauwd. Toch wil ik meer van dit...

Na een poosje bemerk ik een emotioneel en weemoedig gevoel dat me overvalt zodra we de Gotthard Tunnel naderen. Mijn stoere vader die ons, "(wij waren met zijn zessen, eerst even "slaapie" doen" ) op zaterdagavond om 21 uur in de Opel Record met Adria Caravan erachter, richting de eerste stop in Koblenz reed en ons vervolgens in Ascona aan het Lago Maggiore bracht. Vele herinneringen dwarrelen als de herfstbladeren door mijn hoofd en ik deel dit met mijn moeder, broer en zus onderweg met foto's, filmpjes en berichtjes en is mijn broer onze gids.

Ik laat het los. 🍂

Ik hoop dat ik mensen inspireer door te genieten van niets bijzonders doen, en ja ook ik moet over een drempel heen, ik ben altijd bezig en aan het zoeken naar verbetering. De herfst geeft dus aan dat je niets anders kan dan overgeven en loslaten.

♡"De drempel naar niets doen"

♡"Niet schuldig voelen als je in rust bent"

♡" Je mag gewoon even niets bijzonders doen"

♡" Ruimte maken voor gevoel"

♡" Missen van geliefde die deel uitmaakte van onze vakanties en er niet meer bij zijn" ☆ Tom "papa" ☆ Yvette "Zus" ☆ Ome Jaques ☆ Tante Wilma ☆ Oma

"Wie de eerste Palmboom ziet krijgt een ijsje", stuurde mijn broer nog als herinnering 🌴

Liefs Mech...

Een hels kabaal vult mijn oren, de man in de scootmobiel rijd voorbij en de ganzen aan de overkant lopen hem achterna. Dit dagelijks tavereel om ze te voeren en het vermakelijke gakken geeft me elke dag een lach op mijn gezicht.

Een omgevallen boom in de tuin neemt mijn aandacht. Toch zakt mijn aandacht naar het water...

Bloemen en planten beginnen steken voorzichtig hun kopjes in de lucht, de oever veranderd van een goudgele, dorre boel naar een licht groene oase met kleine sprietjes en met weerspiegeling van zonnestralen en de ganzen die dobberen, voel ik een gons van geluk door mijn buik omhoog gaan...

Alle kippen en konijnen hebben een plekje in de zon gevonden waar ze zich te goed doen aan de warmte en de nieuwe geuren die de natuur afgeeft.

Opnieuw gaat mijn blik naar de omgevallen lijsterbes. Het was een prachtige en sierlijke boom, eigenlijk een tweelingboom. Dat is tegelijkertijd ook de reden dat de storm de boom heeft gevloerd. Water die tussen de twee stammen loopt zorgt voor verrotting van de stam en maakt de boom hol en zwak. Nooit geweten en altijd bijzonder genoten van het natuurlijke dak boven de dieren. Hun beschutte plek is nu een open vlakte. Gelukkig is het voorjaarszonnetje nu zeer welkom. Onze eigen kleine oase groeit en bloeit, laat los en geeft.

Vandaag de eerst plantjes gepoot.

Liefs Mech...

Een schrikkeljaar betekent in dit geval dat 2020 geen 365, maar 366 dagen telt.

Die extra dag is éénmaal in de 4 jaar nodig omdat het de aarde niet lukt om in 365 dagen een baan rond de zon te draaien. Daar is afgerond per jaar 6 uur meer voor nodig. In 46 voor Christus voerde Julius Caesar de Schrikkeldag in. Door elke 4 jaar één dag er tussen te voegen, is de disbalans tussen onze jaartelling en de tijd die de aarde nodig heeft een rondje om de zon te maken, zo goed als opgelost. De schrikkeldag is 29 februari...

Liefs Mech...

`Samen hoop`