Heksen keteltje

Telkens als ik denk dat ik het rustig aan ga doen dan verval ik, zoals altijd weer in een oude gewoonte. "Ik ben gewoon murf".. Ik hoor het mezelf zeggen en zit zo weer in een opnieuw "ontstoken vuurtje" wat als een borrelend heksen keteltje staat te pruttelen. Pfffff; "hoe kom ik er ook op.

Als ik me murf voel dan ben ik al een tijdje onderweg naar de behoefte aan iets nieuws, iets waar ik weer energie van krijg. Waarom ben ik altijd in beweging? Mijn man zegt dat hij ziet dat ik mij kan ontspannen en dat ik dit ook gewoon doe, als heb ik het nog zo druk. Hij verteld dit niet direct aan mij, maar via een omweg tijdens een training voor ondernemers..

Dat is mijn man, hij ziet het wel, voelt alles, maar is rustig en indirect betrokken bij alles wat ik doe. Hij is inmiddels de 50 gepasseerd, incl. pop van 4 meter hoog en een surprice party. De jongens hebben enorm hun best gedaan om alles zo goed mogelijk te regelen, natuurlijk op het allerlaatste moment, maar met liefde en zorgzaamheid. Wat lijken ze toch veel op hun vader...

Als ik erover nadenk dan besef ik dat het potje altijd pruttelt, soms overkookt en altijd wordt bijgevuld. We doen het best goed zo samen. We zijn in beweging, hebben wensen, ontspannen, genieten, mopperen en helpen elkaar weer in balans te krijgen. Zoveel gaat onbewust, zoveel gaat vanzelf. 

Bewust-onbewust, of was het nou onbewust-bewust... Hoe dan ook, ik ben blij met mijn heksen keteltje en met mijn man die er altijd voor mij is. De gewoonte die zo heerlijk is, die mijn hart verwarmd als een heksen keteltje en als ik denk dat ik het even niet meer zie zitten dan weet ik dat het een slechte dag is en geen slecht leven.

Liefs Mech...